Herfstvakantie 2012 is voor Bert en Alex maar liefst 2 weken dit jaar! Daarom besluiten we er een paar dagen tussenuit te gaan. En waar anders heen dan naar de UK? Drie dagen Canterbury, gevolgd door drie dagen Hastings en heel veel kastelen en ruïnes is een mooie opsomming van onze prachtige vakantie!
We vertrekken op woensdag 17 oktober van Calais naar Dover met de Eurotunnel. Na een geslaagde lunch bij de tunnel komen we precies volgens schema rond 14.00 uur aan in Canterbury. Aangezien we pas vanaf 15.00hr ons mogen melden in ons favoriete hotel, The Falstaff, besluiten we alvast een voorproefje van Canterbury te nemen. Vlakbij de oude abbey (die we helaas op woensdag niet kunnen bezoeken) vinden we een klein oud tuintje met twee standbeelden. Het zijn koning Ethelbert en zijn vrouw Koningin Bertha, de koning en koningin van Kent tussen 580 en 590 AD. Daaromheen alles al wat maakt dat wij zo gek van Engeland zijn, oude gebouwen, ruïnes en alles wat daarop lijkt.
We zijn lid geworden van de English Heritage waardoor we bij heel veel kastelen en monumenten gratis naar binnen mogen als lid. Het zijn dus ook vooral deze monumenten die bij ons op het lijstje staan om te bezoeken. Het eerste kasteel dat we bezoeken is Dover Castle, ons ook met stip aangeraden. En dat was niet voor niets. Wat een gaaf kasteel! Het is een heel groot landgoed met in het midden het kasteel zelf. Nog behoorlijk gaaf en binnen op veel plekken ingericht. Via de verschillende zalen en torens klimmen we langzaam naar boven naar het dak, vanwaar je niet alleen een prachtig uitzicht hebt, maar ook heerlijk kunt uitwaaien 🙂
Als je dan toch in Dover bent, kan je natuurlijk niet om de witte kliffen heen, The White Cliffs of Dover, net om de hoek bij Dover Castle. We gaan daar wandelen, niet te ver, want de trappen van Dover Castle zitten nog in de benen, maar ver genoeg om de magische Cliffs te zien en vanuit daar ook terug te kunnen kijken naar Dover Castle. Het rare is, dat dan daar beneden een hele hedendaagse drukte is, met de Ferry naar Calais&Oostende, bijna uit zijn plek tussen alle schoonheid…
Een prachtige dag, en moe maar voldaan gaan we terug naar ‘huis’, ons mooie hotel. Vanaf daar lopen we de stad in voor wat te eten en gaan we op tijd slapen om ons voor te bereiden op de volgende dag. Van de eerste dag hebben we geleerd dat het ‘s ochtends behoorlijk druk is in Canterbury en aangezien het redelijk weer is, besluiten we naar de ruïne van Canterbury te gaan. Deze ligt op een 20 minuutjes lopen afstand. Het kasteel is een ware ruïne. Het is niet onderhouden en totaal vervallen, én volledig open voor publiek. Mooi! De vorige dagen toen we langs de muur en de oude ruïne reden, hadden we gezien dat het mogelijk moet zijn om ook óp de stadsmuur van Canterbury te lopen en dat willen we ook. Vanaf de ruïne is het even zoeken, maar uiteindelijk vinden we de plek waar we de muur opkunnen!
Na de wandeling terug door de stad en tocht door verschillende winkeltjes 🙂 gaan we aan het einde van de ochtend op pad naar Rochester Castle, een ruime half uur rijden van Canterbury vandaan.
Helaas is het inmiddels gaan regenen en bezoeken we Rochester onder de muts en/of paraplu. Dit doet echter niets af aan de schoonheid van het kasteel! Rochester Castle is de hoogste ruïne nog intact in Europa. Drie hoge volle verdiepingen zijn te bezoeken met daarboven het dak. Het is een feest om vanuit elke hoek de bogen en booggewelven te zien, telkens repeterend als een soort fractal. Wij zijn zeer onder de indruk en zelfs de regen kan die niet uitwissen!
Na het kasteel eten we in de dichtsbijzijnde pub. Aangesterkt en opgewarmd besluiten we om ook nog even de plaatselijke kathedraal te bezoeken. Daar worden we binnengehaald door een geestelijke die ons vele verhalen over deze cathedraal specifiek kan vertellen. Hij wijst ons op overblijfselen van oude muurschilderingen en op het enige ‘glas in lood’ raam van vroeger dat hoog in de kerk te vinden is. Deze is geen echt glas-in-lood maar met beenderen gemaakt en daardoor een mozaïek van bruine tinten. Heel bijzonder. Wat ook erg bijzonder is, zijn de crypten in de kelder en de tuin. In die tuin staan nog overblijfselen van oude gebouwen van de monniken destijds, gebouwd door dezelfde bouwers als die Rochester Castle gebouwd hebben. Heel bijzonder!
Op de terugweg van Rochester wilden we stoppen bij een nog een Heritage plekje, Faversham. Er zouden ook daar restanten van een oude Romaanse kerk moeten zijn. De omschrijving is nogal cryptisch en na een tijdje zoeken besluiten we dat de omschrijving ook anders geïnterpreteerd kan worden; en dat zorgt ervoor dat we inderdaad deze ruïne vinden. Hij ligt midden in een stuk akkergrond, maar is vrij toegankelijk. En hoewel deze aan de doorgaande weg ligt, is hij goed gecamoufleerd door de bomen die erbij staan…
De volgende dag is het alweer tijd om naar onze volgende locatie te verkassen: St Leonards-on-sea, een klein plaatsje dat min of meer in Hastings is verweven. We kunnen daar pas om 16.00hr terecht, dus tijd genoeg om tussendoor nog wat te bezoeken. Ongeveer halverwege zit het nationale park in Wye en daar gaan we heen om een wandeling te maken in dit (naar het schijnt) prachtige natuurgebied. Terwijl we door het plaatsje Wye zelf heen rijden, blijkt daar net een locale markt te zijn waar de plaatselijke bakkers, groentemannen, slagers etc hun waar aanbieden en overal van laten proeven. Een goede reden om even te stoppen en we nemen uiteindelijk wat chocolade, sauzijnbroodjes, koeken met gember of kersen en onion bahjis mee; goed als lunch 🙂
Het einddoel, van waaraf we willen wandelen, is een punt dat ‘the Devils Knee Trough’ heet. Een diepe kloof dus. Bovenop staat (natuurlijk) een klein restaurantje waar we eerst wat drinken (en scones met boter en jam scoren) voordat we de natuur in gaan. Het weer is een beetje heiïg maar verder heerlijk, niet te koud, niet te warm en natuurlijk droog!
Vanaf dit hoogste punt besluiten we af te dalen langs de trap naar beneden en vanaf daar via de volgende berg weer terug naar boven te komen. Zowel naar beneden als naar boven is een hele klim; maar onderweg worden we beloond door vele paddestoelen en een mooi uitzicht.
Nog een uurtje rijden en dan komen we in Hastings en vanaf daar in St Leonards-on-sea. Inmiddels hebben we Kent verlaten en zijn we in East-Sussex aangekomen. De sfeer zo vlak aan zee in een vrij drukke stad is beduidend anders. St Leonards is wel een stukje rustiger en het heel toeristische is hier er ook vanaf. Ons Guesthouse (Rutland Guesthouse) ligt aan zee. Aan de voorkant kijk je uit over een stukje park en daarachter de zee. Aan de achterkant begint meteen de berg. De tuin van het huis loopt ook de berg op. Wij krijgen een kamer op de bovenste verdieping met uitzicht op zee.
Ook vanuit hier staan een paar English Heritage kastelen op het programma. De volgende dag gaan we als eerste op bezoek bij het kasteel in het plaatsje Battle. Dit kasteel en vooral de bijbehorende ruïne van de abbey staan daar ter herinnering aan de slag bij Hastings in 1066. De slag die het Engeland van toen veranderde in het Engeland van nu; in plaats van het Angelsaksische bewind, kwam nu het Normandische bewind onder gezag van Willem de Veroveraar. Om deze slag te eren liet de Willem een abbey bouwen op de plek waar de voormalige Angelsaksische koning, Koning Harold, werd gedood. Met behulp van een audiotour (zelfs in het Nederlands!) worden wij op de hoogte gebracht van dit stukje belangrijke Engelse geschiedenis.
We lopen naderhand nog wat rond in dit oude plaatsje en bekijken nog een ander kerkje. Verder is er weinig te beleven en na een bezoekje aan een kookwarenwinkeltje (open op zondag!) gaan we terug richting huis om lekker nog even te relaxen. Onderweg kopen we een Tesco diner in, die we in onze kamer bij een laptopfilmpje consumeren.
De volgende dag is alweer onze laatste volle dag in de UK. Misschien maar goed ook, want we zijn allemaal een beetje moe van de indrukken die we hebben gehad. Dat houdt ons niet tegen om het laatste kasteel in ons programma te bezoeken: Pevensey Castle. Bijzonder is dat je bijna tegen de poort aanrijdt als je het plaatsje Pevensey binnenkomt. De poort naar het landgoed om het kasteel heen is overigens vrij te betreden en er loopt een public footpath doorheen. Ooit lag Pevensey aan zee, met daaromheen moeraslanden. Die zijn inmiddels droog en de zee is ruim een mijl weg. Aan zee was het een belangrijk verdedigingsoord, waar oa ook Willem de Veroveraar (die van de slag bij Hastings) ‘last’ van had. Bijzonder is dat dit kasteel nog in de tweede wereldoorlog is gebruikt om troepen onderdak te geven en te verbergen.
Na het bezoek van dit kasteel, wederom met audiotour, maar helaas alleen in het Engels, lopen we nog een rondje eromheen. We komen wederom door het gebied waar gevochten is geweest in 1066. Het heeft redelijk wat geregend in de afgelopen maanden, dus het is een modderige wandeling en we zijn blij met onze stevige wandelschoenen. In Pevensey zoeken we opnieuw een pub op om te lunchen. Daarna terug naar huis. Geen kastelen meer, maar even spelen bij het water. Na een mistige ochtend klaart het ‘s middags flink op en is het prachtig weer. Tegen het einde van de dag wordt het wel weer wat mistiger, maar dat levert een mooie zonsondergang op. De mannen vermaken zich met het gooien van stenen in de zee en het genieten van de golven.
Op diverse plekken in de UK hebben we Sainsbury’s en Tesco’s bezocht en ons niet ingehouden. Ook hadden we een paar boodschappenlijstjes gekregen en dat samen maakte dat onze auto aan een herinpaksessie toe was, voordat we gingen proberen om ook onze kledingtassen er nog in te krijgen… Eenmaal thuis, dinsdagmiddag, zien we pas echt hoeveel we hebben meegenomen.
