Texel 2009

Van 1 tot en met 15 augustus zijn we op vakantie geweest naar ons vertrouwde vakantie-adres op Texel: ‘t Eikenbosje. De weergoden waren ons dit jaar meer dan goed gezind en we hebben dan ook twee prachtige weken gehad met soms zelfs te warm weer (‘t is ook nooit goed…). Zon, strand, zee, duinen, bossen en een vuurtoren, wat wil je nog meer!

zon, zee en strand heide en bossen duinen en een vuurtoren

Op zaterdag 1 augustus vertrokken we bepakt en bezakt richting Texel, met als eerste tussenstop de biologische markt van Eindhoven. Voor onderweg kochten we een lekker brood en ‘blije big’ worst en iets voorbij Purmerend lieten we ons dat lekker smaken! In het lekkere zonnetje op de Texelboot (waar we zonder wachttijd op konden!) besloot Alex om incognito te reizen. Mama en Bert genoten van het uitzicht op de haven in afwachting van de afvaart.

Uit de achterbak eten, echt vakantiegevoel! Alex Incognito op de Texelboot

Eenmaal terug op Texel was het een vertrouwd weerzien met ‘t Eikenbosje. Het was net alsof we weer thuiskwamen, een heerlijk maar vooral ook rustgevend gevoel. Na een uurtje waren we uitgepakt en was het tijd om boodschappen te doen, helemaal klaar voor de vakantie! De volgende dag begon helaas niet zo zonnig en in afwachting van droog weer hebben we met ons allen geluierd en boekjes gelezen.

lezen ook lezen

Aan het einde van de ochtend klaarde het weer op. En na een wandeling met nog een enkel spatje regen werd het mooi en zonnig en kon de hernieuwde ontdekking van ‘ons landgoed’ beginnen. Bert en Alex hebben deze vakantie het speelrek van onder tot boven beklommen en bekeken en haalden daarbij de meest gevaarlijke toeren uit… Ook hebben we geprobeerd te vliegeren, maar met de wind uit 4 kanten tegelijk, was dat nog niet zo makkelijk…

apenrek Alex on top ondersteboven

kijk eens wat ik ook kan ringzwaaien vliegeren

Op maandag was het tijd om de zelfpluktuin een bezoekje te brengen. Heerlijke aardbeien en frambozen, zelf uitgekozen. Mmmmm. Het was goed te merken dat we wat later in het seizoen waren. Met name de frambozen waren moeilijker te vinden. Niet alleen waren er minder rijpe vruchten, vooral was het moeilijk je een weg te banen tussen de volgegroeide jungle…

Een framboos! zoek Alex

Ook hebben we die dag een bezoek gemaakt aan de vuurtoren van Texel. Tot nog toe konden we die alleen van een afstandje bewonderen, maar sinds dit jaar is hij ook toegankelijk voor het publiek. Een mooie nieuwe weg voert ernaar toe. Bovenop is het uitzicht wel mooi, maar niet adembenemend. De trap naar beneden is wel adembenemend, althans voor Bert die het allemaal toch best wel eng en stijl vindt.

op weg naar de vuurtoren naar beneden is eng

‘s Middags rusten papa en Alex lekker uit, terwijl Bert en mama een lange wandeling maken. We lopen het Skillepaadje uit, terwijl onderweg een omweg langs de koeien wordt gemaakt. Bij Oudeschild gaan we over de dijk naar de zee. Langs het Fort (maar niet erin) en vervolgens over de Hoge Berg gaan we weer naar huis. In totaal zijn we 1,5 uur op pad geweest en plofte Bert met moeie benen op de bank.

detour langs de weilanden op avontuur wie is er banger, Bert of de koeien?

de zee bij Oudeschild stunten aan het water

Natuurlijk zorgde Alex ervoor dat ook hij exclusieve ‘met-mama-wandelen-tijd’ kreeg. En ‘s avonds gingen wij dus samen een wandelingetje maken naar de paddenpoel, deel van de weideroute langs de koeien.

zoek de kikkers en padden

Met het mooie weer en nog veel warmere dagen in het verschiet besluiten we de volgende dag om naar Paal 12 te gaan, ons favoriete stekje bij het strand. Papa bezet een tafeltje, zorgt voor de tassen en aanvoer van eten en drinken, terwijl Mama met de jongens de zee in gaat. Maar eerst moet er natuurlijk gesmeerd worden!

smeren voorzichtig over de schelpjes spannend, eng en leuk tegelijk

op onderzoek op het strand oehoe dat is KOUD het is al een stuk minder eng

Natuurlijk zorgt Bert er wel voor dat men onthoudt dat híj daar was

handtekening

We lunchen met spareribs (papa en Bert), een spekpannenkoek (Alex) en lamskoteletten (mama). En na een laatste bezoek aan het water gaan we weer op pad. Even de verkoelende bossen in en een mooie wandeling langs het Sommeltjespad. Nog nooit hebben we deze 1,5 km zo snel afgelegd. In recordtempo rennen Bert en Alex om beurten naar de paaltjes toe en vinden vaak al snel wat er te zien is. Op het rustplekje bij de heide gunnen ze ons nog net de tijd om een foto te maken, voordat er weer verder gerend moet worden.

Ingang van het Sommeltjespad Bert leest de 'handleiding' Er is van alles te vinden

samen bij de uil Dé foto bij de rustplek

Eenmaal thuis gaan papa en Bert koken, terwijl Alex zich overgeeft aan zijn nieuwe hobby: Vtech met Dora. Hij heeft helemaal gevonden hiermee!

koken vtechen

Naast het klimrek is er nog veel meer te ontdekken rondom ons huisje. Van zijn zakgeld had Bert net voor de vakantie een vergrootglas gekocht en die werd gebruikt om allerlei insecten van dichtij te bekijken. De tuin leek wel een vlindertuin en na een jacht op vele vlindertjes is het uiteindelijk gelukt om er een van dichtbij te fotografen, en nog redelijk scherp ook…

op zoek naar insecten vlinder paardenbloemen uitblazen

Ook was er een hernieuwde ontdekking met de grote stapel stenen uit de ijstijd. Geweldig klimmateriaal, al zijn beide heren dit jaar wat overmoedig en vallen ze regelmatig eraf…

klimmen en spring mooi mannetje

En met het mooie weer moeten natuurlijk ook de waterpistolen en het vertrouwde boot-als-badje uitgeprobeerd worden.

vullen en schieten maar goed richten

Maar zo’n badje kan je ook voor andere dingen gebruiken…

varen, varen, varen

Na een week op Texel is het een bijzondere dag: Bert’s 7e verjaardag. Een volledig verslag hiervan is te vinden in de aparte post voor zijn verjaardag. Na het cadeautjesfestijn en bijbehorend uitproberen van de cadeaus, gaan we op zijn verzoek naar Ecomare. De zeehondjes laten zich niet makkelijk fotograferen, maar voor het eerst gaan we ook wandelen in de duinen eromheen en kunnen we het hele complex van bovenaf laten zien.

Uitkijken over de duinen Alex vindt het wel een beetje eng Ecomare

de jongens rennen vooruit

Na een lunch bij Paal 12 gaan we nog even lekker met de voetjes het water in. Tenminste, mama en oma met de voetjes, Bert en Alex met de benen tot aan de billen. De broeken gaan uit en de onderbroeken zijn kletsnat…

pootje baden

Thuis met droge kleren aan, gaan we nog een wandeling maken over de hoge berg, naar het bos-met-de-bank. Waar Bert zich van de berg de kuil instort, terwijl Alex en opa wat rustiger via de trap gaan.

wandelen wandelen en plassen

het mannenbankje opa en alex doen het rustig aan Bert doet het niet rustig aan

Na een overnachting van Bert in de tent bij opa en oma, gaan we de volgende dag naar het Maritiem en Juttersmuseum van Oudenschild. Het museum blijkt pas om 12.00hr open te gaan, dus verkennen we eerst de haven. Op de palen, waaraan de touwen bevestigd kunnen worden, kan je allerlei leven vinden…

Bertjes meeuwen en Alexjes

Oma trakteert Bert op een zure bom, wat waarschijnlijk de reden is dat hij daarna niet zoveel honger meer heeft…

zure bom!

Wij gaan lunchen bij het visrestaurant aan de haven, waar je heerlijk broodjes kunt krijgen. En samen met een glaasje koude rosé  is het prima toeven in de serre. Een broodje oude kaas voor opa, ham voor Alex, zalm voor oma, forel voor mama, eendenborst voor papa en tomatensoep voor Bert.

kaasimg_2025zalm

foreleendenborsttomatensoep

Het museum was als vanouds mooi. Weinig nieuwe foto’s gemaakt, maar destemeer genoten!

De volgende dag was een echte luierdag. We hebben niet veel gedaan, maar vooral veel gelezen en een filmpje gekeken. ‘s Avonds kwamen opa en oma oppassen zodat papa en mama een keer samen uit eten konden. Op de fiets van opa en oma naar Den Burg. We hebben lekker gegeten, doch het Texel’s lam wat we eigenlijk hadden willen eten, stond niet op de kaart. Met een wijnarrangement erbij, waren we blij dat we op de fiets terug konden…

De dinsdag beloofde en drukke dag te worden; mama en Bert gaan een excursie in de Slufter doen en daarna zouden Anneke en Ron met de kinderen komen. Maar eerst ging Alex logeren bij opa en oma in de tent. Dat was allemaal superspannend en uiteindelijk iets te spannend, met een raar bed, rare geluiden en nog wat daglicht kan Alex de slaap niet vatten en vraagt uiteindelijk om terug naar mama en papa te mogen. Natuurlijk mag dat! (en stiekem is mama blij alle kindjes weer onder eigen dak te hebben).

De volgende ochtend gaan Bert en mama naar de Slufter. Het is een andere excursie dan vorig jaar. Die was van Staatsbosbeheer, deze is vanuit Ecomare. We gaan dus ook een ander deel van de Slufter bekijken en met een sleepnet vissen. Eerst moet de kar met spullen over de duinen gebracht worden. Bert is uiteraard vrijwilliger hiervoor en heeft meteen vriendjes gemaakt met de andere vrijwilliger. Eenmaal op de duinen vertelt onze gids wat ze allemaal van plan is: de Slufter ontdekken met alle zintuigen.

met de kar de duinen op uitleg door de gids ontdekken

We proeven zeekraal en gaan op zoek naar tegenstellingen (hard vs zacht, recht vs krom, scherp vs stomp, etc). Uiteindelijk komen we bij de rand van het water en moeten de attributen voor het sleepnetvissen worden uitgelegd. Daarna worden de kinderen in een rij langs het touw geplaatst en moeten zij het sleepnet voorttrekken terwijl de gids (met een waterpak aan) diep in het water gaat en het net geleidt. De kinderen gaan diep de zee in en Bert komt met volgelopen laarzen weer terug aan lang (maar dat was ook zijn bedoeling).

touwtje trekken met een vader Het sleepnet trekken door het water

Het sleepnet wordt aan land getrokken en daarna uitgeplozen op de inhoud. Er waren wat garnaaltjes, heel veel zand, een grote krab, maar een kwal maakt nog wel de meeste indruk op Bert. En nadat bekend werd dat deze niet kon steken, wilde hij hem ook wel vasthouden.

de vondsten inspecteren kwal

Daarna is het over de duinen terug. Bert en mama kiezen voor het pad dwars over de duinen, maar dat is wel heel veel klimmen in het zand. Daarna, eenmaal terug op het pad, blijkt dat inmiddels het water is opgekomen en een deel van het pad is ondergestroomd. Wederom door het water dus!

pad door de duinen klimmen in het zand rechtdoor is het pad, onder het water

Eenmaal thuis zijn Anneke en familie al aangekomen en we hebben een heerlijk middag met ons allen. Bert en Frank hebben elkaar weer snel gevonden en samen spelen ze op het klimrek en showen ons later het cijfer 4, wat ze samen kunnen uitbeelden. Speciaal voor deze gelegenheid had mama de ballonnen van Bert’s verjaardag bewaard. We gaan ballonnentikkertje spelen. Helaas is dit niet zo makkelijk op het gras en de meeste ballonnen sneuvelen dan ook voortijdig. Met de laatste vier spelen Ron, Chantal, Bert en mama om de winst, die door Ron wordt behaald. Patrick heeft zijn gitaar meegebracht en natuurlijk spelen papa en hij samen een paar deuntjes.

het cijfer 4 door Bert en Frank ballonnentikkertje gitaren

Terwijl iedereen met elkaar bijpraat is er heel veel ruimte om te dollen met elkaar en kan Bert heerlijk stoeien met Ron, terwijl Chantal en Alex samen bellen blazen. Na het eten, een BBQ met hamburgers en saté, is er natuurlijk ijs, vakkundig verdeeld door Anneke. En daarna, veel te snel, is het tijd om iedereen terug naar de boot te brengen en opnieuw vinden we het jammer dat we zover uit elkaar wonen…

bijpraten bellen blazen stoeien

moeder-overste

De laatste paar dagen van de vakantie breken aan en we hebben geen grootse plannen meer, maar nog wel een paar ‘oude bekenden’. We bezoeken de Oudheidskamer in Den Burg, een prachtig klein museum en doen verschillende inkopen in het stadje, waaronder drie Texelse specialiteiten op gebied van likeuren: Het Juttertje, Het Stropertje en Kees Boontje. ‘s Middags gaan mama, Bert en Alex het Fort ‘de Schans’ en het schelpenstrandje bezoeken. Bij het fort beklimmen we de muren en rennen we over de wallen. Zo zien we het fort eens van een andere kant!

Ingang van het Fort beklimmen van de wallen rennen over de wallen

op een put uitgang van het centrale deel

Als herinnering wil mama ook graag met Bert en Alex op de foto en dus maken de mannen elk een foto van broer-met-mama

mama met Alex, door Bert mama met Bert, door Alex

Daarna rijden we door naar het schelpenstrandje, waar Bert en Alex, juist, schelpen gaan zoeken. Alle gevonden schelpen worden vakkundig afgewassen in de zee (met natte schoenen als gevolg). Bert was vooral op zoek naar de ‘echte’ Texelse schelpen, een stukje kennis wat hij nog van vorig jaar had overgehouden.

schelpen zoeken Texelse schelp wassen in de zee

De volgende dag, donderdag, gaan we naar het ambachtscentrum. Vorig jaar zijn ze verhuisd vanuit de stad naar het land en samengegaan met funfarm de Mient. Tezamen vormen ze nu het landgoed de Bonte Belevenis. De ambachten: brood, zeep, kaarsen en papier maken zijn gebleven en natuurlijk gaan Bert en Alex dit ook zelf doen. De tuin is flink opgeknapt en naast de skelterbaan en traktorbaan, is er ook een moestuin aangelegd en vermaken we ons met het zoeken naar allerlei soorten groenten en kruiden. Educatief verantwoord, maar vooral ook heel leuk!

brood vlechten beschilderen met ei en bestrooien met zaadjes

kaars samenstellen papier scheppen zeepjes maken

traktorbaan skelteren samen skelteren

Na de ambachten zijn we ook nog een kijkje gaan nemen bij de zandsculpturen. Het is superkunstig, maar toch kon je ook al zien dat de sculpturen al een tijdje stonden. Door de regen en wind zijn vooral de fijnere reliëffen wat verweerd. Ook is het best prijzig. Bert en Alex vonden met name de dino’s mooi. Mama probeert een zandbeer te laten schrikken. Dit lukt niet…

Bert en Alex bij de dino's boe

En dan breekt de laatste dag van de vakantie aan. Hier en daar verzamelen we al wat spullen in ons huisje en zoeken we naar verdwenen speelgoed onder de bank. Voor de lunch gaan we naar het Pangkoekhuis in De Cocksdorp, waar we heerlijk op het terras kunnen eten. Eenmaal thuisgekomen besluiten mama, Bert en Alex voor de laatste keer naar zee te gaan, naar het strand bij Paal 12. Er staat veel meer wind dan voorheen en de golven zijn best hoog. Ook is het hoog water als we komen, maar dit trekt zich al snel terug en laat een kreekje over met water. We redden en visje hieruit die niet met de zee mee terug was gegaan. Bert en Alex spelen heerlijk samen in het water en met de modder en weten zelfs mama nat te krijgen…

hoog water lekker spelen dudes

En dan is het voorbij…

De volgende ochtend pakken we bij een dreigende grijze lucht onze spullen in de auto en nemen we afscheid van dit prachtige plekje op Texel. Tot gauw!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *